O książce: 2017 / W prezentowanej książce upadek Imperium Rosyjskiego i jego ostatni car to po raz pierwszy ukazano nie z punktu widzenia polityków, pisarzy, rewolucjonistów, dyplomatów, generałów i innych wykształconych ludzi, którzy stanowili mniejszość w kraju, ale przez pryzmat powszechnego, filistyńskiego postrzegania. Na podstawie licznych dokumentów archiwalnych, materiałów publicystycznych, kronik procesów, wspomnień, listów, kronik prasowych i innych źródeł, praca zawiera analizę rewolucji jako zjawiska, które wyrosło z samego światopoglądu społeczeństwa rosyjskiego i wyrażało jego prawdziwe motywy. Ponadto autorzy książki udzielają odpowiedzi na kilka kluczowych pytań. W szczególności, kiedy pociąg historii Rosji przejechał na rewolucyjne tory? Czy to prawda, że ​​Rosja w okresie międzywojennym stała się bogata i zamożna? Dlaczego jedność cara z narodem w sierpniu 1914 roku tak szybko ustąpiła miejsca zaciekłej nienawiści ludu do monarchii? Jaką rolę odegrała wódka w rewolucji? Czy kraj mógłby kontynuować wojnę w 1917 roku? Jaka była prawdziwa rola bolszewików i dlaczego ostatecznie to nie posłowie obalili cara, nie wojsko, nie oligarchowie doszli do władzy, ale rewolucjoniści (co w rzeczywistości zdarza się bardzo rzadko)? Czy w świadomości społeczeństwa istniała realna alternatywa dla rewolucji? A kiedy tak naprawdę rozpoczęła się wojna domowa w Rosji??